Takvimde sıradan bir gün, ama zihinde hiçbir şey sıradan değil.
Sabah uyanınca sanki dünyanın yükü yokmuş gibi geliyor. Zamandan kopmak, sadece şimdiye ait olmak…
Hayat, garip bir dengeye oturmuş: iş, evlilik, yolculuklar ve küçük keşifler… Hepsi birbirine değiyor, ama zihni dağıtmıyor. Elde iki akıl var; dünyayı anlamaya çalışıyorlar. Ve en özel yanları, her şeyi aynı anda hissedebilen iki kalp. Farklı çizgilerden geliyoruz belki, ama yönümüz aynı.
Kalp yerini bulduğunda akıl da huzur buluyor. Yol nereye götürürse götürsün, yan yana yürüyen iki irade, hem dünyayı hem kendini aşabiliyor. Her adımda birbirini tamamlayan, sessiz bir güç var; görünmez ama derin bir güven veriyor.
