Her gün ekranlara bakarak başlıyoruz hayata —başkalarının düşünceleriyle, duygularıyla, hayatlarıyla. Gittikçe daha çok görüyor ama daha az hissediyoruz. Birey, kendine dönmeden önce binlerce başka kimliğe dokunuyor, kendi sesini bulamadan kalabalığın içinde kayboluyor. Oysa insan, önce kendine dönmeden hiçbir yere varamaz.
