Bir düşünce veya fikir, yalnızca ilmin süzgecinden geçerse kıymetli olur; uydurma gerekçelerle değil. Aksi takdirde, yazıya döküldüğünde kağıt israfından öteye gitmez ve vakit kaybetmenin bir aracı olmaktan başka bir işe yaramaz. Vakti bol olan kişi ise, herkesi işsiz sanma yanılgısına düşebilir.
"Siz nasıl bu hale geliyorsunuz? Eşkıyalığa mı özeniyorsunuz? Ne oluyor? Siz bu hale nasıl geliyorsunuz?
Adam bıçaklamak o bu kadar kolay bir şey mi? Sen ne sanıyorsun adam bıçaklamayı? Sen hiç yaralanmış bir adam gördün mü? Bir insan nasıl ölür biliyor musun?
Düzgün bir adam olmak bu kadar zor bir şey mi? Bu nefretin kaynağı nedir? Nereden geliyor bu nefret? Siz nerede büyüdünüz? Bir dönüp baktınız mı kendinize? Ben ne yapıyorum dedin mi? Kimsiniz siz? Siz kimsiniz?
Sizin hayatınızda hiç mi seveniniz yok? Bir kişi sizi sevmiyor mu? Arkanızdan dertlenecek bir tane adam yok mu? Bekleyeniniz yok mu?
Sizi bu hale ne getiriyor?"
