En güzel dilek

Güzel bir günün öğleden sonrasıydı. Aile ziyaretindeydik. Çocukluk anılarından konuşuyorduk. Üstelik o gün doğum günümdü! Veranda da oturmuş doğanın tadını çıkarıyorduk. Sende muzip ama çaktırmayan bir hal vardı. Kaçamak bakışlarını yakalama çalışıyordum. Birden kapı açıldı ve ortak arkadaş ve yakınlarımızdan oluşan bir grup insan ortaya çıkıverdi.

Sosyal medya

 

Hafıza kartları, bellekler, diskler, telefonlar, tabletler... Hayatı bir yerlerde depolamak ihtiyacı hissediyoruz. Günümüz insanının gitgide alışkanlığı haline geldi: yedeklemek. "O an"ları saklamak. Her şeyin bir yedeğini oluşturmak. Ortaokuldaki matematik öğretmenimin ilk derste bize yaptırdığı bir uygulama geliyor aklıma: defterin ilk sayfasına büyük harflerle "Hafıza nankördür, not almak esastır." cümlesini yazdırmıştı. Aynı sayfanın arkasına da bu sözden ne anladığımızı yazmamızı istemişti. Peki her şeyi kaydetmek/yedeklemek doğru mudur?