- Gözlerimizi açtığımızda dışımızdaki her şeyin değiştiğini görmeyi mi yoksa görmemeyi mi isteriz? Kimi zaman her şeyin ve herkesin değişmesini dileriz. Bir yeri anlamlı kılan insanlardır; bizim için önemi ve değeri olan insanlar. Gerisi ayrıntıdır aslında. Oysa bazen öyle hissederiz ki, sanki olduğumuz yerin dünyada bir yer olduğu olgusu dışında hiçbir anlamı yoktur.
- İnsanları olgunlaştıran zaman mıdır yoksa sabır mı? Galiba her kisi de… Asıl önemli olan geç olmadan olgunlaşmak değil midir? Yapay olgunluktan bahsetmiyorum. Bilinçli olgunlaşmışlıktan dem vuruyorum. Ama olgunluk diye sabrın sınanmasına da gerek yok çünkü bunu tespit edebilecek bir nitelik yok. Ruhumuza fazladan bir kıvılcım katmanın bir gereği de şüphesiz yoktur! Ama şöyle bir durum da var ki beden olarak olgunlaşmış fakat zihnen ve kişilik olarak yetişmemiş birçok insanla günbegün karşılaşıyoruz, aynı ortamları paylaşabiliyoruz ya da belli bir zaman diliminde yan yana gelmemiz gerekebiliyor. Bu durumda bazal metabolizma olarak geçici bir süreliğine olsa da o zaman diliminin biran önce son bulması için kendimize sabır telkinlerinde bulunmak iyi bir fikir olsa gerek.
- Biliyorum, zaman çok hızlı ilerliyor ve hiç durmayacak, her geçen süre de geri gelmeyecek.
- Tanıdık gelen bir şeyler etrafta olmayınca aklına hep hatıralar mı gelir?
- Hatıralar aklında canlanınca gözleri kapatıp o anları tekrar yaşamak mıdır zamanı hızlandıran ya da yavaşlatan?
- Ayaklarımızın yere sağlam basması için yükümüzün artması gerekmiyor.
- Hüzün çekici midir? Bence değil. Aramız hiç olmadı.
- Başarılı insanları hayat öykülerine ilgi duymuşumdur. Karakterlerini başarılarına yansıtmışlardır çünkü. Ben de aynı fikirdeyim. İnsanın davranışları, karakterinin yansımasıdır düşüncesindeyim. Kendileriyle çatışma halinde olan insanlarsa sanırım bunun henüz farkına var-a-madılar. Öyle ki, bir yolu yanındaki insanla birlikte yürümeye başladıktan sonra sebepsizce vazgeçip, mümkün olana(cesaret edilemeyene) meydan okuyup o insanı ve yolu yarıda bırakıp favori filmlerinin The Notebook filmi olduğunu iddia edenlerin sayısı o kadar çoktur ki.
- Hepimiz aynı hayatın içindeyiz. Renklerimiz farklı. Gölgelerimiz benzer.
- Mutlu sonları seviyorum. Kahramanların yüzleri hep gülümser çünkü. Hayatta gizli kahramanlar yok mudur biz göremesek bile?
