Yeniden doğmak

Aklınızın başka hiçbir yerde olmadığı zamanların sebebini durup düşündüğünüzde; olduğunuz yer mi yoksa yanınızdaki insanlar mıdır bunu mümkün kılan? Yanında geçen her anın değeri paha biçilemez. Gözlerinin içine her baktığımda gördüğüm, hissettiğim enerjin beni harekete geçirip etrafında pervane olmaya sevk ediyor. Ses tonundaki canlılık sanki taze bir ilkbahar esintisi yaşatıyor. Her bakışını yakalayıp her saniyene şahit olmak geliyor içimden… Birlikte attığımız her adımı tarihe kaydediyorum zihnimde ve daha sonra hatırladığımda anlık bir tebessümle sana bakıp kendimi şanslı hissediyorum. Çünkü sen benim için eşi bulunmaz bir parçamsın. Bakmayı keşfedemediğim bakış açım, sağduyum ve öteki yarımsın beni tamamlayan her seferinde.

Bahariye'de bir parkta seni bekliyordum. Az sonra yanımda olacaktın. Oturmaktan ve beklemekten biraz sıkılmış az ilerideki ilkokula doğru yürümeye başlamıştım. Bir yandan da ablamla konuşuyordum. Konuşma bitti. Telefonumu cebime koydum. Bir adım atmamla beraber boş kalan elimi elinle oldurup gülümseyerek bana bakışını unutmuyorum. Durup sana bakmış ve ayaklarını yerden kesen bir sarılmayla seni karşılamıştım. Bir gülümsemenin bendeki sevinç çağlayanına sebep olduğunu sana nasıl betimleyebilirim, inan ben de bilmiyorum.

Moda’ya yürürken bir şeyler anlatmaya başladın. Seni dinliyordum. Nasıl heyecanlı geliyordu sesin ve bir o kadar da ilgi çekici. Dondurma aldığımızdaki çocuksu sevinç mimiklerin sana o kadar yakışıyor ki. Hele bir de çocuksu bir tavır ve sesle taklitlerin beni benden alıyor doğrusu. Sanki ikimiz de çok küçüğüz ve harçlıklarımızla dondurma almaya gitmiş gibiydik. Sahilde yürümek istemiştin. Kadıköy’e kadar yürüdük. Gün batımını takiben, senden habersiz daha önceden rezervasyon yaptırdığım teraslı bir restoranta geçtik. Garsona çaktırmamasını gerektiren bir işaret yapıp bize ayrılan masaya geçtik. Masa buluşumuzu biraz şansa bağlamıştın. Bir bilsen bu akşamı ne zamandır planladığımı.

O akşam canlı müzik vardı. Yemeğimizin siparişini verdik. Burayı sevdiğimi biliyordun. Sen de sevmeye başlamıştın. Yemekten sonra biraz daha ısınmaya başlamana sevinmiştim.

Yemekten sonra müzik başladı. Kahvelerimiz tam da bitmişken daha önce yaptığımız anlaşmayı garsona bir işaretle hatırlattım. O da sanatçının kulağına bir şeyler söyledi. Sıra bana geliyordu. Sanatçı kısa bir konuşma yaptı ve hafif bir parça ile devam etti. Biraz sonra da beni davet eden bir işaret yaptı. Sense şaşkın şaşkın bana bakıyordun. Ceketimin cebinden bir kağıt çıkardım –evet, ezberim çok iyi değil. Önce söylemem gereken bir şeyler vardı daha sonra kağıdı okuyacaktım:

Bendeki sana dair her şeyi şuan ifade edemem; sanma ki yetersizim, şu kısacık zamana sığdıramadığımdan. Ancak bir ömre sığdırabilir miyim, ondan da emin değilim ama bilmeni istiyorum ki benim için aldığım nefes, yaşamımı sürdürmemi sağlayan kalp atışım gibisin. Şuana kadar nerelerdeydin bilmiyorum ama sanki yıllar sonra kaybettiğimin farkında olmayıp bulduğum bir şeysin her gördüğümde sevindiğim, mutlu olduğum.

Sana bakıyorum.

Herkes sessizce beni dinliyordu fondaki hafif müzik eşliğinde ve sen duysallaşmış bir ifadeyle pür dikkat beni izliyordun.

Seni ne kadar çok sevdiğimi, sevebileceğimi tahmin etmeye çalıştım defalarca. Şuan karşımdasın, benimlesin. Seni, aldığım nefes, yaşadığım her an kalbinin yaşamak için çarptığı en küçük zaman dilimi için Allah’a şükretmekle geçirecek kadar çok seviyorum. Seni yarattığı ve karşılaşmamızı mucizevi bir rastlantıyla gerçekleştirdiği için Allah’a sonsuz defa teşekkür ediyorum her duada.

Seninle küçük bir çocuğum, liseli bir âşık, üniversiteli bir genç, olgun ve anlayışlı bir eş, bazen roman kahramanı kimi zaman da haşarı bir maceracı; ama hepsinde illaki sana hayran ve sensiz hiçbirinin tam olmadığı bir kişilik. Biliyor musun, senden öncesi yok, hiç olmadı da. Kalan ömrümde bırak senin gibi birini daha bulmak, senden bir tane daha olduğuna bile inanmıyorum. Varsa bile artık şansı yok. Gözlerine kilitlenip tüm dünyayı göremediğimdendir çoğu zaman sana uzun uzun bakışlarımın sebebi. Senleyken başka her şeyin çekiciliğini yitirmesi senin ışığından mı yoksa benim gözlerimi kamaştırman mı bilmiyorum ama her neyse ben bundan çok memnunum.

Mevsim hep ilkbahar olabilir mi? Seninle, bende mevsim hep aynı.

Ben seninle yeniden doğdum. Yeniden büyüdüm. Yeniden yaşamaya başladım. Seninle yeniden ben oldum.

Sonu olmayan hiçbir şeyin olmadığının farkındayım ama seninle sonsuz olmaya çoktan hazırım.

Sonra hiç okumaya yeltenmediğim kağıdı katlayıp sağ gömlek cebime, kalbimin üstüne, koydum ve mikrofona yaklaştım:

her şey yapılabilir

bir beyaz kağıtla

uçak örneğin uçurtma mesela

altına konalabilir

bir ayağı ötekinden kısa olduğu için

sallanan bir masanın

veya şiir yazılabilir

süresi ötekilerden kısa

bir ömür üzerine.

bir beyaz kağıda

her şey yazılabilir

senin dışında

güzelliğine benzetme bulmak zor

sen iyisi mi sana benzemeye çalışan

her şeyden

bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor

belki tabiattadır çaresi

senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin

ve benim

bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim

anlarım bitkiden filan

ama anlatamam

toprağın güneşle konuşmasını

sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla

sen bana ışık ver yeter

bende filiz çok

köklerim içimde gizlidir

gelen giden açan soran bere budak yok

bir şiir istersin

içinde benzetmeler olan

kusura bakma sevgilim

heybemde sana benzeyecek kadar

güzel bir şey yok

uzun bir yoldan gelen

tedariksiz katıksız bir yolcuyum

yaralı yarasız sevdalardan geçtim

koynumda bir beyaz kağıt boşluğu

her şeyi anlattım

olan olmayan acıtan sancıtan

bilsem ki sana varmak içindi

bütün mola sancıları

bütün stabilize arkadaşlıklar

daha hızlı koşardım

severadım gelirdim

gözlerinin mercan maviliğine

sana bakmak

suya bakmaktır

sana bakmak

bir mucizeyi anlamaktır

sana sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır

aşk sorgusunda şahanem

yalnız kelepçeler sanıktır

ne yazsam olmuyor

çünkü bilenler hatırlar

hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar

bahçıvanlar değil tüccarlardır

sen öyle göz

sen öyle toprak ve güneş ortaklığı

sen teninde cennet kayganlığı iken

sana şiir yazmak ahmaklıktır

bir tek söz kalır

dişlerimin arasından

ben sana gülüm derim

gülün ömrü uzamaya başlar

verdiğim bütün sözler

sende kalsın isterim

ben sana gülüm derim

gül sana benzediği için ölümsüz

yazdığım bütün şiirler

sana başlayan bir kitap için önsöz

sana bakmak

bir beyaz kağıda bakmaktır

her şey olmaya hazır

sana bakmak

suya bakmaktır

gördüğün suretten utanmak

sana bakmak

bütün rastlantıları reddedip

bir mucizeyi anlamaktır

sana bakmak

Allah'a inanmaktır.